Brabantse Biesbosch

RERIK-Duitsland
Vrijdag 1 mei, Niet naar Rerik, Jaap is ziek.
De dag na de aanslag op ons Koningshuis. Weer een traditie weg, kapot daar waar we zo trots op waren: hier in Nederland kunnen de leden van ONS KONINGSHUIS zich vrij tussen de mensen begeven. Echt vrij! Dat is nu in 1 klap over, voorbij! Kunnen is konden geworden.
De dader leeft niet meer, ik weet niet of ik nu moet zeggen gelukkig of jammer dat hij geen 30 jaar de gevangenis in gaat. Dit laatste had ik hem zeker "gegund".
Onze reis naar Duitsland gaat nu niet door. Dat heeft niets met die jammerlijke gebeurtenis van gisteren te maken, echter Jaap is ziek. Was het eerst nog wast snotteren is het nu een zware verkoudheid geworden. Keelpijn, koorts en maar snuiten en hoesten. Zo naar Rerik rijden lijkt ons geen goede zaak. Bovendien de kans dat ik het ook krijg is natuurlijk groot, vrij normaal zou ik zeggen. En dan daar allebei ziek van huis, nee dat tripje moeten we maar naar een ander moment verhuizen. Bovendien lopen Andreas en Ilse ook dit risiko. Geen leuk kadootje om daar te brengen.
Intussen ligt Jaap op de bank in de salon en moet alles nog verhuisd worden naar de Koolmeeslaan, wat nu wel even kan wachten. De druk is er wel vanaf. Jammer, zo’n weekje bij Andreas en Ilse zagen we wel zitten, lekker stappen langs de Oostzee, met onze neuzen naar de grond gericht om barnsteen te zoeken. Vinden doe je het nooit, maar het is een soort verslaving. Zo langs dat prachtige strand te lopen.

Woensdag 29 april
Een dag voor Koniginnedag.Stralende zon te zien. Nog een uurtje of zo en dan zijn we weer op weg naar huis. We gaan via de Spieringsluis(A)
(Brabantse Biesbosch), de Ottersluis (Sliedrechtse Biesbosch) en het Wantij richting de Noord.
Jaap loopt wat te snotteren. Een beginnetje van een verkoudheid? Hopenlijk niet, we hebben nog zo’n hoop te doen. En ik wil helemaal niet verkouden worden. Net die hooikoorts aanvallen aardig verwerkt en dan dit? Extra vitamientjes C maar innemen.


Dinsdag 28 april
Wat een troosteloosheid buiten. De lucht is helemaal grijs en het regent continu. Nog geen droge periode gehad vanmorgen.Het ergste vind ik dat de vogels ook zitten te sippen. Je hoort er niet een! En we gingen juist voor de vogeltjes naar de Br. Biesbosch. De nachtegaal, die hebben we ‘s avonds wel vaak en veelvuldig gehoord. Jammergenoeg wat ver weg, deze keer. Gelukkig toch nog wat aan vogel geluiden.
Verder zitten we aan de koffie, Blacky luid spinnend op de bank naast ons en de regen die hoorbaar valt op het uitlaatpijpje van de geiser. En de kachel op 20!
Buiten? Op de plas? Niks te zien, geen eend, geen gans, alleen af en toe een fuut die bovenkomt en weer snel verdwijnt. Wat een somberheid. Wel lekker weer om te lezen. Boeken genoeg meegenomen.
Morgen, woensdag gaan we weer richting huis. Stoppen bij de waterkering bij Krimpen aan de IJsseel en dan donderdag terug in Leidschendam, de haven in. Dan wordt het pakken en de kratten weer laden met was etc., ook eten, en dan alles terug naar de Koolmeeslaan brengen.
Vrijdag wassen, zaterdag boodschappen doen en zondag naar Rerik, naar Andreas en Ilse.
Maandag 27 april
Gisteren, ‘s middags tijdens laag water, een flinke wandeling naar het spaarbekken hierachter gemaakt. Weinig vogels zijn daar nog te zien, te koud? Te open? Wat we wel uitgebreid hebben kunnen bekijken, waren de beversporen die Jaap een dag eerder al ontdekt had. Onderkanten van bomen kaal geknaagd door iets met twee grote tanden. Ook hebben we de specifieke vorm van doorgeknaagde takken, 10 cm dik soms, gezien. En altijd bij een soort strandje, of te wel nooit bij een hoge walkant, alleen waar het water geleidelijk in land overgaat. In de Biesbosch zouden wel 60 burchten aanwezig zijn, maar waar? Geen flauw idee. Waarschijnlijk in de diverse kreekjes die hier her en der verscholen in het groen liggen.
Over groen gesproken. Een gigangantische boomstam, in de vorm van een tweetandige vork, kwam gisteravond voorbij drijven. Volgens ons niet geheel vrijwillige in het water terecht gekomen. We hebben het via de pikhaken wat naar het midden van het meer geduwd, in de hoop dat het elders een plek vindt waar die geen kwaad kan. Eruit halen, door ons dan, was geen optie. Dat ding was misschien wel 15 meter lang. En het grootste gedeelte lag onder het wateroppervlak. Van een afstandje leek het als of er een paar groen plukjes voorbij drijven, meer niet. Alleen als je van bovenaf, vanaf onze boot bv, kon je zien hoe groot die was. Griezelig.
Zit ik deze tekst te tikken, roept Jaap: "Daar zwemt een hert" en inderdaad midden in het meer hier zien we een hertje overzwemmen. Precies op het breedste gedeelte van deze plas. Zwoegen om naar de overkant te gaan en een opstapplekje te zoeken. Naast het riet, in het groen zien we haar naar boven lopen. Het witte gatje verdwijnt tussen de struiken en weg is ze.
Zondag 26 april
Wat een treurnis buiten. Ik weet niet of het met het weer te maken heeft, maar ik wil maar niet wakker worden. Zou zo mijn bedje weer in kunnen gaan. En slapen...... Het regent pijpenstelen. Overal zie je scheepsbewegingen, mensen die naar huis gaan? Ja wat zou je anders moeten doen dan lezen op puzzelen? Wandelen is ook geen optie nu. Het water staat hoog en dan kom je zonder een nat pak te halen, hier de sloot niet over.
Zaterdag 25 april
Weinig nieuws te melden. Of het moet over dat schip zijn, wat volkomen wereldvreemd over de zandplaat hiervlak voor ons voer. Alsof er geen kaarten met daarop aangegeven ondieptes zijn. Het duurde niet lang of het werd "feest", hij kwam muur- en muurvast te zitten. Tja wat doe je als toeschouwer dan in zo’n geval? Nou niks, want je kan niet zo veel,je komt ook vast te zitten daar. En dan? Nou gewoon een aantal uurtjes wachten en wanneer het water weer hoog staat, vaar je er waarschijnlijk ook zo weer vanaf. Van die zandplaat bedoel ik. Die schipper had dat geduld blijkbaar niet en vocht zich met enorm schroefwater van metershoog er af. Spectaculair om te zien. En na, ik denk een klein half uurtje, lukte het hem inderdaad. Op naar de volgende ellende? Waarschijnlijk wel, want zonder kaarten kom je niet ver hier in de Biesbosch.
Verder niets gebeurd vandaag. Gelummeld en vanavond heeft Jaap zich mogen uitleven op het bakken van pannekoeken. Met geitenmelk! Zalig, en stroop natuurlijk.

Vrijdag 24 april
Boodschappen gedaan in Raamsdonkveer, per fiets, en watertank vol laten gooien bij de tankboot in Geertruidenberg. Het weer is alle dagen prachtig. Iedere dag stralende zonneschijn, alleen de temperatuur is wat minnetjes. En ook die wind maakt het wat onaangenaam om echt buiten te gaan zitten. Intussen zijn we erook achter dat onze telefoon thuis in Voorschoten "dood" is. Dus even naar onze Nell een e-mailtje gestuurd met ons mobiele nummer erin.
Donderdag 23 april, Br. Biesbosch, Petrusplaat
Na aanvankelijk een slechte ervaring met het vissen op deze stek, ving Jaap aan het eind van de middag de ene na de andere Baars. Flinke jongens. En behoorlijke vechtjassen, en deze keren weinig slijm weg te werken.
"s Avonds hadden we willen barbecuen, maar vanwegen de straffe wind, precies onze richting uit en bovendien zo’n koude wind, kozen we voor onze grill in de oven. Nog nooit uitgeprobeerd, maar dit werkte prima. Met wat sla en geroosterd brood erbij, een godenmaaltijd.
Intussen heb ik weer net als heel vroeger, toen ik gestopt met roken was, weer behoorlijk last van hooikoorts. Het stroomt mijn ogen en neus uit. En maar niezen. Met wat paracetamolletjes houd ik het een beetje onder controle. Maar je zou er bijna weer van gaan roken.
"Onze" nachtegaal fluit zowel overdag als ‘s nachts uit volle borst. Hij is wel de enige die je hier hoort.
Woensdag 22 april, Petrusplaat
Heerlijk met het luik, van ons koepeltje voor, ruim open en een graadje of acht ‘s nachts, in slaap gesust door een nachtegaal diezo te horen enorm zijn best deed om een vrouwtje te vangen? In ieder geval was zijn scala aan tonen en volumes fantastisch en je kan je heel wat minder leuke situaties voor stellen bij het in slaap vallen. Zoals door elkaar geschut worden tijdens passages van vrachtschepen. Of verkeersgeluiden bijvoorbeeld van laag overvliegende vliegtuigen of... maar een zangfestijjn van een nachtegaal, dat heb je zelden. In het begin van de avond hoorde Jaap, hij zei dat dit voor het eerst was, een specht "timmeren" .Ik heb hier nu wel een plaatje bijgedaan, maar gezien, net als de nachtegaal, nee dat hebben we niet. Intussen is het heerlijk warm buiten, bijna windstil en een prachtige zonnetje. Jaap heeft intussen zijn hengelspullen gepakt en gaat proberen wat visjes voor de snoekbaars te vangen. Grote snoekbaars roken was niet echt lekker de vorige keer, maar de kleintjes moeten dat wel zijn, volgens onze boekjes. Dus?
Dinsdag 21 april, Br. Biesbosch-Petrusplaat 2de stek
Wij op half negen! Nog nooit vertoond, volgens mij. Maar we hadden er ook echt zin in, met die stralende zon. Lekker op het achterdek, wel met dikke jasjes aan, en genieten van alles wat er zoal te zien is. Half twee arriveerden we bij ons geliefde stekje, de Petrus Plaat. Echter, er lag midden aan de walkant een scheepje, en de ruimte die er over bleef vond Jaap maar niks en zo voeren we dus nog een klein eindje verder naar de volgende, ook leuke en prettige aanlegplek. Nog een kleine ankedote: Aangezien Jaap weer een van zijn eigenwijze buien had, voer die zonder ergens op te letten, gewoon de Biesbosch in. Het duurde dan ook niet lang of. boem.................zaten we muurvast aan de grond! Ik had het via de laptop al ruim van te voren aan zien komen, maar kon (of wilde) niet ingrijpen, hij wist het allemaal heel goed, had het tenslotte al zo vaak gevaren. Gelukkig met wat schommelen en in zijn achteruit, voeren we even later in de vaargeul. Nu gebruikte hij hiervoor wel de kaarten. Maar de laptop? Nee, hij bleef eigenwijs. Gelukkig is het daar zand en veen (waarschijnlijk) dus schade krijg je hierdoor niet!
Maandag 20 april, Krimpen aan de IJssel- Waterkering Half tien uitgezwaaid door Harry onze boot buurman, met een fris windje maar wel zon op weg naar de Br. Biesbosch. Alles ging soepel, zo soepel dat Jaap bij Gouda zei: "Zullen we in een keer door varen naar de Biesbosch?" Snel gekeken om hoeveel uur dat zou gaan, maar al gauw bleek dat dit toch wel heel erg veel voor een dag was. Nee, gewoon rustig aanleggen bij de keersluis van Krimpen aan de IJjssel en ‘s morgen op tijd weer vertrekken. Dus vroeg! Dat rustig liggen bij de wachtsteiger in Krimpen, kwam niet veel van. Wat een scheepvaart, kwam er voorbij. En in hoog tempo. We schatten dat ze leeg met zo’n snelheid van een kilometer of twintig voorbij vlogen. Met het gevolg, dat we als een pingpong bal heen en weer geschud, inclusief de drijvende steiger, werden. Tot ‘s avonds een uur of tien. Gingen daarna de bruggen niet meer open voor ze? In ieder geval schoof toen op dat tijdstip aan de wachtsteiger een groot binnenvaartschip aan, die als we het goed gehoord hebben, om vijf uur weer vertrok.

Zondag 19 april-Leidschendam Vliettopper , 20 kratten verder en nog steeds goede zin, zaten we uiteindelijk compleet geinstalleerd, op de fietsen na, in onze boot. Intussen ook er achter gekomen, dat we een aantal essentiele zaken, zoals thee, nog thuis hadden laten staan. Aangezien de fietsen nog opgehaald , en de auto thuis gebracht moesten worden, kwam dat dus later weer geheel in orde.. Tijdens het laden en inrichten bleef het mooi weer. Je moet er niet aan denken dat je spullen in de plensregen vanuit de auto naar de boot verplaatst moeten worden, met als gevolg plenzen water de boot in.
Weekje Rerik
Na de Biesbosch nog een weekje naar Rerik, dat ligt in oost Duitsland aan de Oostzee. Vrienden hebben ons daarvoor uitgenodigd. Lekker uitwaaien. En dan daarna aan de boot werken.
Een mens wordt oud. Hoe had ik dit kunnen vergeten te melden!Korsakov?

14 april 2009
Eerst nog de Biesbosch ....
En dan onderhoud aan het schip plegen, de boot gaat voor een week of vijf de kant op. Als alles volgens plan loopt, varen we in de tweede helft van juni richting Frankrijk.